Toen we Fayenn woensdag nacht mee naar huis namen leek ze geen pijn meer te hebben, ze heeft tot donderdag ochtend 10.00 geslapen en viel om 11.00 weer in slaap tot 16.00. Uitgeput van zoveel pijn.
Maar donderdag avond leek ze toch weer pijn te hebben, als ze op haar rug lag ging het prima, maar op schoot zitten e.d. ging gewoon niet. Ook bleven haar luiers opvallend droog. Afgelopen nacht heeft ze heel slecht geslapen, ook een teken dat het niet goed zit want ze slaapt al maanden door en is werkelijk nooit wakker 's nachts.
Vanmorgen vroeg wilde ik als eerste het ziekenhuis bellen maar toen kreeg ik na bijna een week een reactie van de uroloog, een blaas prolaps was niet problematisch zolang ze geen pijn had. Hij was duidelijk nog niet op de hoogte van de situatie. Alles uitgelegd waarna hij aangaf mij met lunch gelijk te bellen.
En wat we al dachten, ze nemen haar vandaag alsnog op en gaan het weekend of maandag opereren.
De vraag is alleen hoe en wat, hij wil proberen de opening kleiner te maken zodat haar blaas er niet weer uit komt. Het probleem is dat ze geen bekkenbodem heeft dus de blaas heeft geen houvast.
Lukt dit niet dan gaan ze haar blaas aan haar schaambeen vast maken. Dit is een aanzienlijk meer gecompliceerde operatie.
Nogmaals het verzoek om ons maar ook haar artsen in gedachten en gebed te houden en te hopen op een positieve uitkomst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten