Ze zouden ons bellen zodra ze naar de verkoeverruimte ging zodat 1 van ons bij haar zou zijn als ze wakker werd.
Niet dus... Na ruim anderhalf uur wachten maar weer gaan vragen waarom ze nog niet uit de ok was. Blijkt dat er weer eens sprake is van miscommunicatie, dat hebben we gelukkig nog niet eerder gehad de afgelopen 3 weken.
Wat balen we hier ontzettend van om het netjes uit te drukken!! Ze heeft nog zoveel operaties voor zich, het laatste wat we willen is dat ze in paniek raakt omdat ze wakker wordt en geen papa en mama ziet.
Ze is naar de intensive care gebracht en ligt in een aparte kamer. Ze heeft heel verl pijn en dus krijgt ze extra morfine en paracetamol. Ze krijgt ook nog wat zuurstof.
Heftig dat we nu weer hier zijn en dat ze er hetzelfde bij ligt als bijna 5 maanden geleden.
Ze heeft een catheter voor de urine en haar beentjes liggen weer bij elkaar en omhoog in hetzelfde blok als waar ze eerder al 4 weken in heeft moeten liggen.
Ook nu zal ze weer 3 weken met haar beentjes omhoog moeten liggen. Dit zodat de blaas voldoende tijd heeft om zich goed te herstellen.
We hebben nog geen idee hoe lang ze moet blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten