Totaal aantal pageviews

donderdag 28 mei 2015

Nog 8 weken te gaan!

We hebben er alweer ruim 4 weken opzitten en de tijd lijkt echt voorbij te vliegen.
Het was vooral even zoeken hoe we het gips droog konden houden, na een goeie week begon het gips al te stinken.
Inmiddels hebben we daar een oplossing voor gevonden gelukkig.
Fayènn had het gips al bijna direct geaccepteerd en is vrolijker dan ooit. Wellicht heeft ze toch meer last gehad van die heup het afgelopen jaar dan ze liet merken.
Slapen gaat over het algemeen beter dan verwacht en ze slaapt dan ook weer in haar eigen bedje ipv op een matras.
Ze is inmiddels zo handig met het karretje dat ze 'm omhoog wipt als ze een hobbel over wil, niet helemaal de bedoeling want dit zorgt voor gevaarlijke situaties als ze van binnen naar buiten wil en wij haar niet snel genoeg helpen.

Ondertussen is haar spraak in sneltreinvaart aan het ontwikkelen, hadden we wel een beetje verwacht. Wat vooral heel erg fijn is, is dat ze nu heel goed kan aangeven wat ze wel en niet wil of als iets pijn doet of niet prettig is. "Doe dat maar niet mama" of "dat mag niet" zijn favoriet. Ook erg leuk om steeds meer van haar karaktertje te zien!

Nu Fayènn niet meer zo angstig is lijkt ze ook weer wat meer open te staan voor nieuwe dingen proeven. Ze kijkt mee als ik kook of als we iets eten, ruikt en zegt: " hmm lekker, Yenn proeven mama".
Gister heeft ze voor het eerst in haar leven een ijsje geprobeerd.
Weer een mijlpaal!

Sinds ze in het gips zit ben ik begonnen met haar te dragen, in een draagdoek. Ik had er van mijn vriendin 1 gehad na haar geboorte maar dragen is er nooit echt van gekomen toen ze heel klein was en toen ze ouder was wilde ze er niet in. Nu vindt ze het heerlijk en vraagt steeds of ze in het doekje mag :)
Het lukt inmiddels ook om haar op mijn rug te dragen met een drager die ik te leen heb zodat we af en toe een stukje kunnen fietsen want dat mist ze toch wel, fietsen.









zondag 3 mei 2015

Het karretje!

Het is 4 dagen na de operatie en we hadden niet verwacht dat het al zo snel zo goed zou gaan.
Vrijdag aan het einde van de ochtend mocht ze naar huis met paracetamol en diclofenac.
Zaterdag heeft ze alleen 's morgens nog diclofenac gehad en 's avonds nog paracetamol en vandaag konden we al stoppen met alle medicatie. Ze is vrolijk, heel vrolijk en heeft haar gips volledig geaccepteerd. Fayènn had al snel door hoe ze met gips om moest rollen waardoor we haar peuterbedje tijdelijk hebben moeten vervangen voor een volwassen matras op de grond. Door haar gedraai ligt ze namelijk zo op de grond. We vonden haar de 1e nacht thuis met haar gips hangend buiten haar bed. Slapen gaat steeds beter, zeker nu ze dus op het grote matras slaapt.
                                          3 dagen na de operatie :)

Zaterdag hebben we voor het eerst een wandeling gemaakt met de bolderkar, natuurlijk vond Fayènn het prachtig dat ze werd rond gereden. Onze angst dat ze weer ontzettend bang zou zijn voor mensen zoals de vorige keer toen ze in het gips zat bleek onnodig. Ze is vrolijk en reageert heel goed op mensen, ze lijkt de aandacht zelfs leuk te vinden :) Hopen dat dit zo blijft.



Vandaag is het karretje gebracht. Rienk, de lieve meneer die aan de andere kant van het land via via de blog had gelezen, is het weekend deze kant op gekomen om het langs te brengen.
Ik had hem wat foto's gestuurd van het gips zodat hij een idee had voor eventuele aanpassingen.
Er zijn gewoonweg geen woorden om te omschrijven wat een fantastisch karretje hij heeft gemaakt. Niet alleen past het perfect, hij heeft er zoveel leuke details op gemaakt dat Fayènn er niet meer uit wilde! Er zit een afneembare duwstang op zodat we ook buiten kunnen wandelen en Fayènn niet steeds zelf hoeft te rijden. Er zit een bel op, een lampje, het stoeltje is verstelbaar en als kers op de taart, een bluetooth speaker en een usb stick vol kinderliedjes!!! We hadden dit zelf nooit kunnen bedenken.
Rienk, nogmaals 1000 maal dank voor wat je voor Fayènn hebt gemaakt. Het zal de komende 3 maanden zoveel makkelijker maken voor ons hele gezin. Cynthia, jij natuurlijk ook bedankt voor het delen van de blog <3