Dat begint al lekker

Om 8.00 vanmorgen kwam de orthopeed zijn rondes lopen. Omdat ons is verteld dat 1 been in het gips zou moeten lukken en er daarnaast rekening zou worden gehouden met haar stoma waren wij behoorlijk teleurgesteld gister toen dit niet zo bleek te zijn.
Helaas was onze eigen orthopeed al in de OK. Toch onze frustratie bij zijn collega neergelegd want er moet wel iets gebeuren.
Als 2 benen in het gips de enige optie is dan is het niet anders, het gaat er uiteindelijk om dat we doen wat het beste is voor Fayènn op de lange termijn, daarnaast is ze nu nog zo jong dat ze er niet veel last van heeft en ook niets van mee krijgt. Maar onze grote angst blijft dat deze spreidstand voor nog meer problemen gaat zorgen in de komende maanden. Daarnaast bleek haar stomazakje los te zijn gegaan waardoor de volledige inhoud zo het gips in was gelopen, precies waar ik dus al bang voor was.
Gelukkig zitten we nog in het ziekenhuis!
De orthopeed heeft uiteindelijk zelf zijn zaag gehaald en het gips op maat gesneden en alle vieze stukken gips weg gehaald. Nu hebben we de ruimte om haar stoma goed te verzorgen.
Hij gaf ook aan dat hij niet denkt dat er nu aanzienlijk meer druk op haar bekken komt te staan.
De tijd zal het uitwijzen.
Ze heeft gelukkig goed geslapen en is weer zichzelf. De morfine is vanmorgen gestopt, als ze vanmiddag geen pijn heeft mag ze vanavond mee naar huis!