De laatste keer dat Fayenn haar sonde eruit heeft getrokken was toen ze nog in Pallieterburght lag.
Ik plak de sonde zo goed vast dat ze er niet met haar kleine vingertjes onder kan komen.
Mensen vragen vaak of ze 'm er nooit uit trekt waarop ik altijd volmondig " nee nooit" zeg :)
Nou gister had ze het dus voor elkaar om 'm er volledig uit te trekken, ze had zelfs de pleister grotendeels van haar gezicht getrokken.
Ze lag lekker te brabbelen en te spelen in haar bedje, we dachten nog, wat is ze lief.
Maar toen ik ging kijken bleek haar sonde dus over haar voorhoofd te hangen en keek Fayènn mij met haar aller liefste glimlach aan :D
Omdat haar huid de laatste tijd begint te reageren op de bruine pleister plakken we er duoderm onder, een soort siliconen laagje. Nadeel hiervan is dat je het makkelijk van je gezicht trekt wat nu dus ook gebeurde.
Het vervelende is alleen dat we nu geen thuiszorg meer hebben en dus ook geen sonde achterwacht.
We hebben altijd een reserve sonde in huis en dus besloten we om het zelf te doen, zo moeilijk zal het niet zijn toch?!
Wel dus, ze leek wel te stikken toen de sonde er in zat, ze kreeg gewoon geen adem meer. Misschien zat het slangetje in haar longen? Sonde er dus gelijk weer uit getrokken en dit doen we dus nooit meer!
Uiteindelijk hebben we haar maar een extra flesje gegeven en zijn we naar het ziekenhuis gereden voor een nieuwe sonde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten