Dankbaar voor het feit dat je woont in een land als Nederland bijvoorbeeld.
We hebben een gezin leren kennen uit Brazilie met een zoontje met OEIS niet veel ouder dan Fayènn.
Helaas zijn de artsen van deze jongen een heel stuk minder bekwaam dan onze artsen en hebben zij niet de hulpmiddelen voor handen die wij hier wel voor handen hebben.
We zijn zo dankbaar dat onze artsen kijken naar wat het beste is voor onze dochter en niet perse naar wat het beste is voor hun carriere.
Daarnaast zijn we dankbaar voor alle nieuwe vriendschappen die we hebben opgedaan in het afgelopen anderhalf jaar.
Waar we tegen een hoop onbegrip zijn aangelopen en relaties zijn gesneuveld zijn er ook onverwachte nieuwe relaties ontstaan waar we erg dankbaar voor zijn.
Ze zeggen dat je in moeilijke tijden de mensen om je heen pas echt leert kennen en niets is minder waar. Maar het heeft ons ook doen beseffen dat we alleen maar positieve mensen om ons heen willen hebben. Voor onszelf maar zeker voor Fayènn.
We zijn ook dankbaar voor alle kindjes om ons heen die allemaal even oud zijn als Fayènn.
Fijn dat ze opgroeit met leeftijdgenootjes om zich heen.
Grappig om te zien dat je nu echt al een soort interactie krijgt tussen die kleintjes.
Ivy en Fayènn waren een dag na elkaar uitgerekend en zijn een paar dagen na elkaar geboren, allebei 5 weken te vroeg.
Het is zo leuk om te zien hoe ze op elkaar lijken. Qua ontwikkeling maar ook qua gedrag. En allebei zo lief en relaxed :)
Omdat het zo goed gaat met Fayènns groentehapjes hebben we een Babycook gekocht ( thanks voor de tip Marlene ;) )
Zo kunnen we haar groente en straks ook haar fruit dagelijks vers bereiden waardoor ze alle vitamines binnen krijgt. En omdat de Babycook stoomt en blend ben je binnen 10 minuten klaar. ( Sorry als dit op een Tell-Sell reclame lijkt maar ik kan niet wachten om morgen de 1e groente te stomen :) )
Verder gaat het allemaal z'n gangetje, ze weegt inmiddels ruim 7,5kg en heeft zich afgelopen week voor het eerst zelf omgerold. Ze lag niet helemaal plat op haar rug dus het telt niet helemaal mee maar het feit dat ze er toch moeite voor begint te doen en het leuk vindt is een goed begin.
Ze heeft inmiddels 2 onder tanden en haar darmen lijken na bijna 3 weken eindelijk een beetje tot rust te zijn gekomen waardoor we steeds minder hoeven te compenseren.
Maandag hebben we weer een poli afspraak dus we zijn benieuwd hoe haar bloeduitslagen terug komen. Dat is altijd weer een goede indicatie van hoe het echt met haar gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten