Totaal aantal pageviews

maandag 13 juli 2015

Een week zonder gips

Een week geleden is Fayènns gips eraf gegaan. 2 weken eerder dan gepland en niet in Nijmegen maar op de 1ste hulp van het Sophia. Het ging gewoon niet meer. Ze bleef maar overgeven door de druk van het gips op haar maag en haar stoma verzorgen was niet meer te doen.
De combinatie poep/spuug/gips tot onder je oksels en een aanhoudende temperatuur van rond de 30 graden was de reden dat in overleg met de orthopeed is besloten het gips er op vrijdag avond nog af te laten halen.
Na 4 lange uren op de SEH was de verlossing daar! Dat het haar dwars zat werd diezelfde nacht al duidelijk toen ze zelf vroeg om een bordje pap.
Ze wilde al 3 weken niet echt meer eten en nu eet ze weer zoals we van haar gewend zijn.
Wat een heerlijkheid dat ze weer gewoon in bad kan na 10 weken. Dat vind ik zelf altijd het moeilijkst aan het gips. Zelfs vond ze het nog wel even spannend, dat water om haar gevoelige huid. Met het gips liep ze de laatste week gewoon. Niet los natuurlijk, al probeerde ze dat wel!  Maar nu zonder gips heeft ze geen kracht meer in haar linker been. Haar heup is daarnaast heel stroef.
Sinds vrijdag loopt ze voorzichtig achter haar karretje, grappig dat ze met behulp van datzelfde karretje iets meer dan een jaar geleden heeft leren lopen.
Vandaag moesten we de controlefoto laten maken in Nijmegen.
Toen de laborant aan kwam lopen begon Fayènn al te piepen. " ik ben een beetje bang dokter" en toen de foto gemaakt moest worden was ze even van streek. Maar zodra hij zei dat ze klaar was stopte ze met huilen en zei "dankjewel dokter" en gaf hem een high five! Wat een verschil met een half jaar geleden. Door naar de orthopeed. 'Wat vind je ervan?' Vroeg hij aan ons. 'Uhm ja hij mag er wel wat gecentreerder in denk ik maar hij zit in de kom' zeg ik. Dit beaamt hij maar geeft aan dat het niet beter zal worden dan dit. Haar heup is niet zoals een andere heup, doel is dat hij in de kom blijft en dat ze geen pijn heeft. Ze zal wel mank blijven lopen zegt hij. Als we moeten kiezen tussen mank lopen en niet lopen is de keuze vrij snel gemaakt.
Hij kan niet zeggen wat de heup gaat doen, hij is positief over hoe het er nu uitziet.
Ik ben voorzichtig positief maar heb nu te vaak gezien dat het mis gaat met die heup dus het zal nog even duren voordat ik er weer vertrouwen in heb.
Fayènn zag de foto van haar been op het scherm en zei met een boos gezicht ' Ben boos dokter, heb Fayènns been kapot gemaakt'. Bijdehandje!
Over 6 weken weer controle, als het er dan nog goed uitziet kan ik het hopelijk een beetje loslaten.
Fysio mogen we nog niet mee starten, heeft ook geen nut want ze moet het zelf doen.
Ze loopt nu aan de hand maar dit kan ze maximaal 3 meter volhouden, Dit zullen we langzaam op moeten bouwen met heel veel geduld.
Ze is in ieder geval mobiel en komt waar ze wil komen, dat is voor nu even prioriteit, de rest komt vanzelf.




zaterdag 4 juli 2015

Ik zie beentjes!

De afgelopen 2 weken waren een steeds groter wordend drama. Fayènn wilde steeds minder eten en begon steeds meer te spugen.
Het gips zat gewoon in de weg en nadat ze is gaan lopen werd dit steeds erger leek het wel.
Gister belde de opvang dat het eigenlijk niet echt meer ging zo. Eten ging gewoon echt niet meer en haar stoma bleef lekken. De combinatie warm weer en niet eten zorgt al snel voor problemen.
We zaten al de hele week in tweestrijd omdat het kiezen is tussen 2 kwaden. Of aan het infuus voor extra vocht, of het gips er 2 weken eerder af. Gister middag laat dus nog gaan bellen met het Radboud wat te doen en uiteindelijk in overleg besloten het gips er 2 weken eerder af te halen. Dit mochten we in het Sophia laten doen.
Om een heel lang verhaal kort te maken, na 4 uur wachten was er dan eindelijk iemand die het gips eraf wilde halen!
Arme kind zit vol wondjes op haar heupen en benen omdat het gips zo strak zat en de poep zat bijna tot aan haar oksels aangekoekt. Niet fijn.
Maar wat was ze blij dat ze weer lekker op haar buik kon slapen. Om 00.30 werd ze wakker en wilde ze pap eten, nou graag!
Vanmorgen na 10 weken heeeeerlijk in bad geweest, wat een feest!
Het is wel even aftasten hoe ver ze kan gaan, toen ze wakker werd klom ze uit bed maar haar linker been is nog zo zwak dat ze daar nog helemaal niet op kan staan.  Maandag gaan we naar Nijmegen voor foto's dus tot die tijd laten we haar zo min mogelijk doen, eerst zeker weten dat alles goed zit.
Zo eerst maar kijken of er nog ergens een zwembadje te krijgen is zodat wij ook nog een beetje kunnen genieten van het weer zo zonder gips :)